نمیتوانم سخن نگویم

زدام حسرت کجا گریزم که همچو مرغی شکسته بالم

 نمیتوانم سخن نگویم اگر بپرسد کسی زحالم

فلک به سنگ کینه ها شکسته قامت مرا مگر چه کرده ام خدایا.

شکسه سر شکسته پا ز یار آشنا جدا کنون کجا روم خدایا

بیا به زخم عاشقان مرحم دل مرا یکدم زغم رها کن زغم رها کن

من ای خدا به پای این پیمان اگر ندادم جان مرا فنا کن مرا فنا کن ..