باد سروده

 

درپشت پنجره تنهایی رو به تو نشسته ام

و مرا نمیبینی

حس نمیکنی

من با تمام وجود تورا میبینم

حس میکنم

موهایت را بدست باد داده ای

دستان هوسباز باد را میبینم

صورت کریه باد را میبینم

دستان رباینده باد را میبینم که با صورت مه گونه ات بر خورد میکند

و تو چشمانت را بسته ای

وفکرت را روانه کرده ای

لبخندت زیبایت

حتی باد را وسوسه کرده

موهایت را با دستان زمختش

شانه میکند

 به چه فکر میکنی

که تا اوج لذت

زیبا شده ای