گوی و میدون

     

همون گوی و همون میدون رخ افسرده دلم گریون
میون دوزخ و برزخ بازم روزای سرگردون

تو مثل طلا نابی بیدارت میکنم خوابی
توی تاریکی و ظلمت روشن مثل مهتابی
تو به فکر آغازی توی رویای پروازی
با محبت و با عشق داری دنیامو میسازی

     

تو کجا بزرگ شدی که عاشقی تو خونته
این همه حرف قشنگ همش سر زبونته
از کجا بلد شدی این همه حرف قشنگ
مثل یه جواهره واسه تو یه قلوه سنگ
دوست دارم تو رو از همه بیشتر

دل سر دو راهیه
جرمش بی گناهیه
عاشقه ولی داغون
سرگشته و سرگردون