مــــن از خـــــــــــــــــــــدا خـــــــــــــواســــــــــــ

مــــن از خـــــــــــــــــــــدا خـــــــــــــواســــــــــــــــــــــــــــــــــــتم،
نغمــــــــــــــــــــــه های عــــــــــــــشق مــــــــــــرا به گوشت
بـــــــــــــرســــــــــــــاند تا لـــــــــــــــــــبخند مرا
هرگـــــــــــــــــــــــــــــــــز فــــــــــــــــــــــــراموش نکـــــــــــــنی و
بــــــــــــــــــــــــــــــــــبینی که ســــــــــــــــــــــــــــایه ام به
دنـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــبالت اســــــــــــــــــــــــت تا هرگز
نـــــــــــــــــــــــــــپنداری تنــــــــــــــــــــــــــــــــهایی.
ولی اکـــــــــــــــــــــــــنون تو رفـــــــــــــــــــــــــته ای ،
من هـــــــــــــــــــــــــــــــــــــم خواهم رفت
فرق رفــــــــــــــــــــتن تو با من این
است که من شـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــاهد رفتن تو هستم

....................................

چه زیبا می شوی وقتی که می گردی سرپا سبز
تو را من دوســت می دارم تو را ای سبز بالا سبز

تو روح ســـبز بارانی , من آن نـــیلوفر خــــواهش
بیا بنشین کنارم سبز و بنشان خواهشم را سبز

دلم قد می کشـــــد تا آبشار صاف گیسویت
تو اما تشنه می خواهی مرا غرق تمنا سبز

به زیر اســـــمان چشــــم تو تا چند بنشــــینم
بگو پژمرده می خواهی مرا ای اسمان یا سبز

به هنگام عــبور از لحظه های آبی احساس
مرا پل می زند چشم تو از آبی ترین تا سبز

تو در چشم من آن زیـــباترین گـــل در بهارانی
به غیر از تو نمی بینم گلی در جمع گلها سبز

میان این همه گــــلهای رنــــگارنـــــگ باغ عشق
گل از چشم تو می چینم گل از چشم تو زیبا سبز

به شوق دیدنت سر می کشند از پشت پرچین ها
بــــهار آورترین گــــــلها هــــــمه محو تماشا سبز

فضــــــای دره از بــــوی بـــــهار آکنده می گردد
چون بر می داری آهسته قدم روی علفها سبز

بیا ای دختر دریا کــــــنار ســــــاحل چشمم
که دیدن دارد اینجا با تو چشم انداز دریا سبز

نه تنها عشق من احساس من یا شعر من شد سبز
که از لـــطف نــگاهت خـــــــاک هم گردیده حتی سبز