سروده ها...

ناگه که غمی نشست چون تیربر پیکرما

از دست عزیزی که از اوست جان و تن ما

این تیر چنان کاری است که جان و تن ما

ازیاد ببرد خواب و هشیاری و بیداری ما

فقط  بگو ..

فقط بگو.... 

بگو که چرا چنین کنی بادل ما با دل  ما...

من ودرد و غم و رنج و ملامت

نشسته در کنار هم بیادت

عجب انسی ....

بهم داده

عجب شوری بپا کرده .....

عجب گلبو ته های غم

 شکوفا میشود امشب

عجب اتش شرر دارد

عجب بر جان زند

براستخوان امشب...

عجب حسی....

عجب حالی .....

عجب بر کنده احوالی ....

عجب اوای پر دردی ....

عجب یادی ....

عجب جمعی.....

چنین افسانه ای ..امشب

عجب دنیای بد عهدی
عجب دنیای صد رنگی
عجب رنگ پر از ننگی
چرا اینگونه بی رحمی؟
چرااز خود نمی پرسی؟
چرا با من چنین کردی!؟