دلم تنگ است

نفس در سینه تنگ است

دلم تنگ است

 نفس در سینه تنگ است

هوای شهر من دم کرده و خاموش و سرد است

دلم تنگ است

به گوش من همه سازی بد آهنگ است

دلم تنگ است

به چشم من ....

همه چیز بی روح است و ناموزون

هوای شهر

 غم آلود است و بی احساس و سنگین

خفه می سازد مرا

ز بس من

دلم تنگ است

مگر آیا کجا رفته؟

چرا رفته؟

مگر او بی وفا گشته

کجا رفته

دلم تنگ است

به شهر نامهربانیها سفر کرد

مرابا غم ودرد

 همنشین کرد

نفس در سینه تنگ است

 من دلم تنگ است

کجایی؟؟؟؟

ای آرزوی گم شده کجایی..

فریاد بر آورم کجایی؟

کجایی..

 مهمان کیستی ؟

نفس در سینه تنگ است میفشارد

سینه ام را

بس دلم تنگ است

دیوانه وار

 همه جا را از پی ات میگردم

کبوتر وار

 برگرد خانه ات پر می زنم

تا بجویم تو را

تا بیابم تو را

چون دلم تنگ است

از تو نشان میجویم

بس دلم تنگ است

دلم تنگ است

از پا ننشینم تا نجویمت

دلم میلرزد و آرامش ندارد

ز بسکه این دلم تنگ است

از هر گل و ستاره نشان از تومی پرسم

با هر گل و هر ستاره درد خود را

با اشک و آه و افغان گویم

از تو نشان میجویم

بس دلم تنگ است

نمیداند مگر؟ آیا

نمیداند مگر؟آیا

دلم تنگ است

نمیداند مگر؟

با رفتنش

دلم در سینه می پوسد

مرا طاقت نیست

میمیرد

نمی دانی مگرکه میمیرم

میدانی...