غزل غزل گریه دارم...سروده

دلم برای کسی تنگ است که طلوع عشق را به قلب من هدیه می دهد دلم برای کسی تنگ است که با زیبایی کلا مش مرا در عشقش غرق می کند   دلم برای کسی تنگ است که قلب من برای داشتنش  عمرها صبر می کند دلم برای کسی تنگ است

تا آمدنت بگذار قصه یافتن تو را برای کسانی که هنوز پی گمشده خود هستند بگویم

بگویم که من تو را میان ستارگان اسمان یافتم

آنجا که هر شب ستارگان ما را برای دیدنشان دعوت می کنند

امشب شب جدائیه بی کسیه
یکی به دادم برسه

یکی به فریاد برسه
تنهاترین مرد زمین

تنهاترین عشق زمین
امشب به آخر میرسه

امشب شب تنهاییه
سر روی زانو میزارم
آخه تو اینجا نیستی و

هق هق های عاشقونه دارم
غزل غزل گریه دارم

غصه نشسته رو دلم

یه دنیا غم تو قلبمه

دلم تنگه برای دیدنت
هنوز برای شونه هات
 
حرفی نزن چیزی نگو
فقط بزار گریه کنم
میخوام با بارون چشام
فاصله ها رو پر بکنم
ترک ترک دلم شکست
کسی به دادم نرسید

کسی منو اینجا ندید
گریه های تنهایی مو
هیشکی به جز خودم ندید
هیشکی بجز دلم ندید
از هم دیگه جدا شدیم
به راه و رسم زندگی

به راه و رسم سرنوشت
بودن تو یه لحظه بود

رفتن تو همیشگی

حرفی نزن چیزی نگو
فقط بزار گریه کنم
میخوام با بارون چشام
فاصله ها رو پر بکنم

چون به بهار سرکنم ناله زخاک من برون
ای گل تازه یاد کن از دل داغ دیده ام
تا تو مراد من دهی ، کشته مرا فراق تو
تا تو به داد من رسی ، من به خدا رسیده ام