سروده ها .. بگذار سر به سینه من تا که بشنوی

بگذار سر به سینه من تا بگویمت

اندوه چیست ؟؟؟

عشق کدام است؟

غم کجاست؟

 

درهوایت جان من پر میکشد تا اسمان

مرغ جان است.کز سینه بیرون میزند

این دل سراپا شوق وشورواشتیاق

این دل همه دلتنگ تو در ارزوی وصل تو

گراین دل دیوانه را از لطف خود مهمان کنی

گرلطف خود رابادلم افزون تر از افزون کنی

دنیای عشق وعاشقی جانا سرا سر گل شود

روید به باغ  اشتیاق گلهای یاس ونسترن

روید گل زیبای عشق در سینه ام با نام تو

وانگه که گلها مان زشوق رنگین وزیبا می شود

وانگه هوای عاشقی خوشبو وعطراگین شود

دلتنگی و دوری و هجر در هجر دگر گم می شوند

شادی دگر تا ان جهان همراهی ما می کند

درسی به دنیا داده ایم تا میشود عاشق شویم

 در عشق خود ثابت قدم محکمترازمجنون شویم

وقتی دلم از دوریت احساس تنهایی کند

گویی تمام غصه ها بر دوش من سنگینی کند

وقتی که از نادیدنت  چشمان من دریای بارش می شوند

 گویی تمام ابرها در چشم من خانه کرده اند

وقتی دلم بیتاب توست درسینه ام افغان کند

وقتی نمی بینم تو را گویی

غمی چون کوه رادر غمخانه پنهان کرده ام

درسوزش هر آه من

جمله جهان لرزان شود

در خون فشان چشمان من

هستی زخود بیخود شود

ای ساغر هستی من لیلای من

بنگر براین احوال من

 رحمی نما برحال من

کامد بلب این جان من

بااین همه اوصاف من

مجنون کجا چون من شود

مجنون کجا چون من شود

 

شب همه پنجره هایش باز بود

تاریکی چون مخملی طنازبود

عشق در رگهای ما جاری چو رود

روح در اوج هستی  به پرواز بود

با نوازشهای عطراگین بهار

نغمه های خوش درما بپرواز بود

در همه ذرات این عالم چه خوش

بوی دل انگیز عشق درپرواز بود

پرواز با بال کبوتر های یاد

عشق من با تو مثال راز بود

     نظر  نظرنظرنظر نظر  نظر   نظر   نظر    نظر نظر    نظر نظر نظر