عشـــــــــــــــــــــقبازی به همین آســـــــــــــــــــــــــ

عشـــــــــــــــــــــقبازی به همین آســــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــانی است

که گلی با چشـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــمی
بلــــــــــــــــــــــــــــبلی با گوشــــــــــــــــــــــــــــــــی
رنگ زیبـــــــــــــــــــــــــــــای خزان با روحی
نیش زنبور عسل با نوشی
کار همـــــــواره باران با دشت
برف با قـــــــــــــــــــــــــــــــــــــله کوه
رود با ریشــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــه ی بید
باد با شـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــاخه برگ
ابر عابــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــر با ماه
چشــــــــــــــــــــــــــــــمه ای با آهو برکــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــه ای با مهتاب
و نســــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــیمی با زلف
دو کــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــبوتر با هم
وشــــــــــــــــــــــــــــــــــــب و روز طبیعت با ما
عشقبازی به همـــــــین آسانی است...

     

مــــن از خـــــــــــــــــــــدا خـــــــــــــواســــــــــــ

مــــن از خـــــــــــــــــــــدا خـــــــــــــواســــــــــــــــــــــــــــــــــــتم،
نغمــــــــــــــــــــــه های عــــــــــــــشق مــــــــــــرا به گوشت
بـــــــــــــرســــــــــــــاند تا لـــــــــــــــــــبخند مرا
هرگـــــــــــــــــــــــــــــــــز فــــــــــــــــــــــــراموش نکـــــــــــــنی و
بــــــــــــــــــــــــــــــــــبینی که ســــــــــــــــــــــــــــایه ام به
دنـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــبالت اســــــــــــــــــــــــت تا هرگز
نـــــــــــــــــــــــــــپنداری تنــــــــــــــــــــــــــــــــهایی.
ولی اکـــــــــــــــــــــــــنون تو رفـــــــــــــــــــــــــته ای ،
من هـــــــــــــــــــــــــــــــــــــم خواهم رفت
فرق رفــــــــــــــــــــتن تو با من این
است که من شـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــاهد رفتن تو هستم

....................................

چه زیبا می شوی وقتی که می گردی سرپا سبز
تو را من دوســت می دارم تو را ای سبز بالا سبز

تو روح ســـبز بارانی , من آن نـــیلوفر خــــواهش
بیا بنشین کنارم سبز و بنشان خواهشم را سبز

دلم قد می کشـــــد تا آبشار صاف گیسویت
تو اما تشنه می خواهی مرا غرق تمنا سبز

به زیر اســـــمان چشــــم تو تا چند بنشــــینم
بگو پژمرده می خواهی مرا ای اسمان یا سبز

به هنگام عــبور از لحظه های آبی احساس
مرا پل می زند چشم تو از آبی ترین تا سبز

تو در چشم من آن زیـــباترین گـــل در بهارانی
به غیر از تو نمی بینم گلی در جمع گلها سبز

میان این همه گــــلهای رنــــگارنـــــگ باغ عشق
گل از چشم تو می چینم گل از چشم تو زیبا سبز

به شوق دیدنت سر می کشند از پشت پرچین ها
بــــهار آورترین گــــــلها هــــــمه محو تماشا سبز

فضــــــای دره از بــــوی بـــــهار آکنده می گردد
چون بر می داری آهسته قدم روی علفها سبز

بیا ای دختر دریا کــــــنار ســــــاحل چشمم
که دیدن دارد اینجا با تو چشم انداز دریا سبز

نه تنها عشق من احساس من یا شعر من شد سبز
که از لـــطف نــگاهت خـــــــاک هم گردیده حتی سبز

قصه هام

من تموم قصه هام قصه توست
اگه غمگینه اون ازغصه توست
یه دفعه مثل یه آهو توی صحراها رمیدی
بس که چشم تو قشنگ بود گله گرگ رو ندیدی
دل نبود توی دلم تورو گرگا نبینن
اونا با دندون تیز به کمینت نشینن
الهی من فدای تو چه کار کنم برای تو
اگه تو این بیابونا خاری بره به پای تو
یه دفعه مثل پرنده قفس عشقو شکستی
پر زدی تو آسمونا رفتی اون دورا نشستی
دل نبود توی دلم گم نشی تو کوچه باغا
غروبا که تاریکه نریزن سرت کلاغا
نخوره سنگی به بالت
پرت نشه فکرو خیالت
من تموم قصه هام قصه توست
اگه غمگینه اون از غصه توست

 

نظر بدین

باور تقدیر

               

ما که به دل عشق تو را کاشتیم
ما که به سر شوق تو پنداشتیم
بود اگر صحبت دوست داشتن
بیشتر از هر که تو را داشتیم

           

دل نبریده ایم اگر دل شکست
در نشکسته ایم اگر در ببست
باور تقدیر به سر داشتیم
از پی برداشت نمی کاشتیم

تو که رفتی

همون که فکر نمیکردیم نموندش
دیدی رفت و دل ما را سوزوندش
دیدی عشقی نبود در تار و پودش
دیدی گفت عاشقه عاشق نبودش

حیاط خونه دلگیر و درختا همه خاموشن
به جای کفتر و گنجشک کلاغای سیاه پوشن
چراغ خونه خوابیده توی دنیای خاموشی
دیگه ساعت رو طاغچه شده کارش فراموشی
تو که رفتی تو که رفتی هوای خونه تب داره
داره از در و دیوارش غم عشق تو میباره

 

 

همون که فکر نمیکردیم نموندش
دیدی رفت و دل ما را سوزوندش

سفر

من گفتم و یارم گفت .گفتیم و سفر کردیم
از دشت شقایق ها با عشق گذر کردیم
از دشت شقایق ها با عشق گذر کردیم

گفتی وقتی پائیزه همه دنیا غم انگیزه
با اون برگا که میریزن گل عشقت نمیریزه
گل عشقت نمیریزه
گفتم گل عشق من خزون و دیده گل داده
تموم دلخوشیش اینه زیر پای تو افتاده
 

               

               

 

گوی و میدون

     

همون گوی و همون میدون رخ افسرده دلم گریون
میون دوزخ و برزخ بازم روزای سرگردون

تو مثل طلا نابی بیدارت میکنم خوابی
توی تاریکی و ظلمت روشن مثل مهتابی
تو به فکر آغازی توی رویای پروازی
با محبت و با عشق داری دنیامو میسازی

     

تو کجا بزرگ شدی که عاشقی تو خونته
این همه حرف قشنگ همش سر زبونته
از کجا بلد شدی این همه حرف قشنگ
مثل یه جواهره واسه تو یه قلوه سنگ
دوست دارم تو رو از همه بیشتر

دل سر دو راهیه
جرمش بی گناهیه
عاشقه ولی داغون
سرگشته و سرگردون

زندگی

زندگی خوردن و خوابیدن نیست

 انتظار و هوس و دیدن و نادیدن نیست.

زندگی چون گل سرخی است پر از خار و پر از برگ و پر از عطر

 

دنیای من!
آخرین خیال نگاهت را در قلبم به یادگار دارم ٬
خوشحالم که لبخند می زنی ٬

و

نظر یادتون نره 

وتوچون...........

وتو چون مصرع شعری زیبا...سطر برجسته ای از زندگی من هستی

                             نظر فراموش نشه  

 

حباب ..

نه ستاره سرشکی نه مهی نه ماهتابی

نه به دل قرار و صبری
نه به چشم خسته خوابی
شده دل ز غصه خونین

همه جا سکوت سنگین

ز فراق نالم اما
ندهد کسم جوابی

دگر ای سپهر گردون
چه کنی دل مرا خون
نفسی ز آه مانده
چو حباب روی آبی
نه نسیم سرد آبی
نه شرار آفتابی
تو هم ای نگاه گیرا
ز چه بر دلم نتابی

ز چه بر دلم نتابی