سروده سلام ای ...

 

.................................. 

 

سلام ای دوست

سلام ای یار خوب من

سلام ای خوشترین لحظه هاباتو.سلام.

سلام ای آرزوی دیرین من

سلام ای بهترین من

سلام ای ناب ناب ناب

بی من توکجابودی؟

دیدی که مراکشتی ؟

 بامن توجفاکردی .

روزم توسیه کردی

عمرم توتبه کردی

اشکم بدرآوردی

دیگرنتوان رفتن

دیگرنتوان بی تو

دل جای توبود عمری

دیگرنشودبی تو

باتوبشودعمری

  

سروده زندگی ناپیدا..........

 

درروزگاران پررفت وآمد سایه ها..

 زندگی زیبانیست عشق گویانیست .

ماازخودهم درهراسیم ..

نامهامان همه غریب .

زندگی ناپیدا ..

 کوچه هایی بن بست..

 همه باهم ناآشنا..

حس دوستی ها همه مرده..

همه باهم غریبه..

زندگی راچه شده؟

 مقصدومقصود کجاست؟

 ره به کجا میبردم؟

منزل ماسرانجام کجاست؟؟

این همه رنج وتعب تابه کجاست؟

ماکه نالان شده ایم ناله وفریاد به کجاست 

  

دلا با من چه میگویی ... سروده

 

دلا بامن چه میگویی ؟

دلادیگرچه میخواهی ؟

دلاخونین مکن حالم

دلانالان مکن روزم !

 نمیدانی که گریانم !

 نمیدانی که نالانم ؟

 دلابامن چها کردی ؟

جفاکردی !

 چنین اشفته ام کردی

 به دریای عمر ویلان وسرکردان کردی وروزم تبه کردی!

چرا ؟چرا؟

چنین آواره ام کردی؟

توگفتی باتوهستم !

امانبودی !تو گفتی باتومیمانم

باتو ! اما نماندی !

چه شدآیا خطادیدی ؟که دامن برکشیدی ؟توراگفتم که دیگرمن نمیبخشم !!!

ولی من ناتوانم . ناتوانم