تا که بودیم نبودیم

تا که بودیم نبودیم کسی کشت ما را غم بی همنفسی
تا که رفتیم همه یار شدند خفته ایم و همه بیدار شدند
قدر ایینه بدانید چو هست نه در ان وقت که افتاد و شکست

    

 

عمری ز پی مراد ضایع دارم
وز دور فلک چیست که نافع دارم
با هر که بگفتیم که تو را دوست شدم
شد دشمن من، وه که چه طالع دارم !