شکسته دل......

به بزم ما ای که چنین جلوه کنان آمده یی صفا کردی
چه شد پس از بی خبری از من و دل لاله خورشید، ز ما کردی
خوش آمدی که آمدی چه خوش خرامی
جلوه گر چون پرتو سپیده دم به تیر شامی
این تویی یا بخت من یا صبح روشن
آفرین صد آفرین چه نازنین چه خوش کلامی

همچون شاخه نسترن
سایه بر سرم فکن
به خدا که غم ندارم غم گسارم تا تویی تو
غم بیش و کم ندارم در کنارم تا تویی تو
به روی چشمم قدم نهادی
خوش آمدی خوش آمدی
شکفته همچون تو گل مرادی
خوش آمدی خوش آمدی
مرو دگر از کنار من
مبر ز کف اختیار من

چه براهت بفشانم
که به خاکش نفشانی
ما ایم و عشقی بی ریا

غم خود را ز که پوشم
همه دانند و تو دانی
رازم نهان نامد چرا

آن چشم خاکستری بر جان من آتش افکند
برگشته مژگان تو با هر نگه راه دل زند
ز دریای آرام چشم تو مخواهد دلم جز نگاهی
مبادا نصیبم جز این گنه بود گر نگاهی گناهی

مخوان دیگر ای نازنین مرا به سر چشمه زندگانی
که خود چشمه خود زندگی تویی
پر از شور و لطف جوانی
تو ای جلوه بخش نوای من
برای دل من برای من بمانی الهی الهی
بمانی الهی الهی

                                            نظر فراموش نشه مرسی